Kos-telijk geamuseerd | Kardamena, Griekenland

Leestijd: 2 minuten

Het kwam niet als een verrassing, maar daarom niet minder hard aan: onze rondreis door Bali kan deze zomer – begrijpelijkerwijs – niet doorgaan. Al vond mijn zus al snel een oplossing voor dat probleem: een last-minute vakantie naar het zonovergoten Kos. Evident om in het buitenland te horen te krijgen dat het coronavirus thuis aan een opmars bezig is, was het niet. Maar als we ons dan toch aan de maatregels moeten houden – en dat deden we hondstrouw – dan kan dat evengoed onder de Griekse zon, nietwaar?

Ben je ooit al tijdens het bouwverlof op zo’n typische strandvakantie gegaan? Dan is het fenomeen van hordes joelende jongens en opstaan om een strandstoel te reserveren je waarschijnlijk niet vreemd. Bleek nu dat op vakantie gaan in tijden van corona ook zo z’n voordelen heeft: hotels, restaurants en cafés waren nagenoeg leeg. Al was het intriest om ’s avonds voorbij alle lege terrassen te struinen, ik was er niet rouwig om dat we het zwembad voor ons alleen hadden.

Hetzelfde verhaal op de boulevard langs de kustlijn: een overrompeling was het daar allerminst. Zonder problemen of passanten genoten we ’s avonds van een wandeling langs het water, waar de we zon in de zee zagen zakken. Van water gaat voor mij een ongelooflijke aantrekkingskracht uit, en al helemaal wanneer die moeiteloos overloopt in een wolkeloze hemel. Ha, je zou er vanzelf poëtisch van worden – of is dat alleen voor Vissen zo?

Of we daar ook iets anders gedaan hebben dan gezwommen, gezond en verbrand? Zeer zeker! Een bootexcursie langs drie afgelegen eilandjes vulde de planning. Al breng je meer tijd aan boord dan aan land door. Op het tweede eiland heb je net genoeg tijd om iets te gaan eten, dus veel meer dan de haven hebben we daar niet gezien. Wat we wel zagen, waren dolfijnen, en dat maakte onze dag natuurlijk helemaal goed.

Ook al hadden we de straatjes langs het strand de eerste avond al gezien, toch waren we er iedere avond opnieuw te vinden, op zoek naar goede restaurantjes en schattige souvenirs. Mijn aandacht ging vooral uit naar de groen begroeide huisjes overal. De straten waren even charmant als verlaten.

Traditioneel Grieks eten? Je weet wel wat ik bedoel, in de witgeschilderde restaurants met azuurblauwe stoelen die aan de zee doen denken. Dat doe je bij Krista’s, een trots familierestaurant. De hummus die we daar op de eerste avond aten, is me de hele week bijgebleven! Ben je er nog niet uit of je wel Grieks wilt eten vanavond, dan is Avli de juiste plek voor jou. Een gevarieerde kaart en een binnenkoer die overstroomt van volk en vrolijkheid, meer moet dat niet zijn.

Maar ook de hippe vogels onder ons vinden hun gading in Kardamena. In Lovemade bijvoorbeeld, een cafeetje waar ik me met alle sapjes en sandwiches weer even gewoon in Antwerpen waande. Oh, en hop ook eens binnen in Portoeye op de zeedijk, waar je vanaf de tweede verdieping met volle teugen geniet van het uitzicht, het eten, en toegegeven: de obers. Niet veel verder trouwens vind je Skala, waar het eveneens gezellig vertoeven is.

The Garden viel bij ons het meest in de smaak, dus konden we er niet aan weerstaan om er terug te keren. Ik geloof dat ik mijn hele gezin nergens met zoveel smaak heb zien eten als daar. Om nog maar te zwijgen over de cocktails! Maar ook op het terras van The Stone Roses Bar giet je de drankjes met gemak naar binnen. Mag het een iets clichématigere strandbar zijn? Spring dan eens binnen in Starlight en proef er de huisgemaakte limonade.

Of we het goed gesteld hebben op vakantie? Als ik het op een postkaartje zou moeten pennen, zou ik schrijven dat het weer hemels, het eten heerlijk en de mensen hartverwarmend waren. Ons hotel, dat op een steenworp van het strand lag, was de perfecte uitvalsbasis voor een week je zon, zee en zalig nietsdoen.