Leestijd: 3 minuten

Afgelopen weekend trok ik met twee vriendinnen naar Bredene: een uitstap waar ik na maanden in mijn kot te hebben doorgebracht, reikhalzend naar uitkeek. Dat het me potverdekke deugd gedaan heeft! Uiteindelijk heb je voor een geslaagd weekendje weg ook maar drie dingen nodig: goed gezelschap, goed weer en goed eten. 😉

Louise, Stefanie en ik leerden elkaar bijna exact een jaar geleden kennen. De master Journalistiek betekende voor mij niet alleen een nieuwe opleiding, maar ook een hele nieuwe vriendenkring. Wat was dat verfrissend! Met z’n drietjes konden we het meteen goed vinden – zo goed zelfs, dat ik doorheen het jaar met plezier mijn groepswerken met hen maakte. En ik háát groepswerken.

Zo maakten we samen een liveblog voor het Circular Food Festival in Antwerpen. Die viel zo in de smaak dat we komende zondag ook het Circular Fashion Festival live gaan verslaan! Hou dus vooral het Instagramaccount van Plein Publiek in de gaten, want het wordt de moeite… En als je zo’n opdracht moet voorbereiden, dan kan je evengoed het aangename aan het nuttige koppelen, nietwaar?

Met ons hoofd in de wolken en onze tenen in het zand genoten we van het lekkere eten dat Louise van Food For Any Mood voor ons uit haar mouw schudde, de goede ideeën die via een zeebriesje onze vergadering binnen kwamen gewaaid en de spelende hondjes in de branding. En dat allemaal vanop een veilige afstand! Na allemaal maanden in ons kot gezeten te hebben, kwam dit weekendje aan zee als een meer dan welkome verademing.

Ik denk dat ik zeker niet de enige ben die door de coronacrisis z’n liefde voor wandelingen heeft (her)ontdekt. Dus wat doe je dan wanneer je aan de zee bent, en al helemaal in een kuststad zonder dijk (ja, dat bestaat dus)? Jazeker, door de duinen gaan wandelen! Vanaf het vakantiepark waar we verbleven vertrekt de Beeweg, één van de wandelingen uit de wandelfolder van Bredene. Dus trokken we onze stapschoenen aan en gingen op pad voor acht kilometer!

Eens je vertrokken bent, kan je je kaart al snel overboord gooien. De wandelroutes zijn namelijk helemaal bewegwijzerd, en dus heel makkelijk te herkennen aan de zeshoekige bordjes. Al loont het ook de moeite om af en toe eens van het padje te gaan, en langs de duinen omhoog te wandelen. Je zal beloond worden met een uitmuntend uitzicht over de Noordzee, en daardoor heel even het gevoel krijgen dat de wereld aan je voeten ligt.

Maar zodra je uitkomt op het Duinenplein, gaat het met de wandeling – figuurlijk dan – bergaf. Vanaf hier wandel je gewoon door de straten van Bredene en tussen ons gezegd en gezwegen: spectaculair zijn die niet. Veel dorpser kan een dorpskern volgens mij niet zijn. Op de rest van de wandeling zijn we zelfs maar één café tegengekomen, al heeft het pintje dat we daar gedronken hebben daardoor alleen maar meer gesmaakt!

Ontbijt

Onder het motto “een goed begin is het halve werk” startten Louise en ik onze dag telkens met een heerlijk ontbijt. Buiten aan de picknicktafel, uiteraard, zodat we de eerste zonnestralen meteen konden meepikken. Van de omelet was ik misschien nog het meest verbaasd: ik dacht dat ik zelf best lekkere eitjes kon klutsen, maar Louise gooit er nog enkele (niet zo) geheime ingrediënten bij die je smaakpapillen doen tintelen. Ook de pannenkoekjes met havermout en banaan waren voor herhaling vatbaar, al was het maar omdat het zo’n simpel recept is!

Lunch

Zaterdagmiddag kwam ook Stefanie ons vervoegen, want voor we met z’n drietjes de duinen introkken voor een strandwandeling, moest er jammer genoeg ook gewerkt worden. En omdat dat beter lukt met een volle maag, toverde Louise een heerlijke focaccia op tafel. Het principe is hetzelfde als van haar panini’s: je hebt immers maar een paar ingrediënten en een snuifje fantasie nodig om een lekkere lunch te serveren. Dat is weer eens iets anders dan een boke met kaas…

Aperitief

Voor je je begint af te vragen of ik zelf ook een handje toegestoken heb in de keuken: ik heb wel degelijk meer gedaan dan mijn voetjes onder tafel geschoven! Met veel plezier nam ik het aperitief voor mijn rekening – al was dat vaak niet meer dan chips in een kommetje gooien, groentjes of kaasjes snijden én de flessen kraken, maar toch. En omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden, laat ik je gewoon genieten van bovenstaande foto’s. Schol!

Diner

Na de hele dag buiten te leven, verhuisden we voor het avondeten gezellig naar binnen. En wanneer je je glas bubbels kan leegdrinken bij het ondergaan van de zon en je naar binnen gelokt wordt door de heerlijke geuren die uit de keuken komen, dan weet je dat je jezelf gelukkig mag prijzen. Een quiche met zalm en geitenkaas – voor de verandering eens niet in het rond – of een eerste kennismaking met halloumi? Het minste wat je over dit weekendje kan zeggen, is dat ik niet met honger naar huis ben gegaan!