Leestijd: 3 minuten

Over de definitie van wat body positivity nu eigenlijk is, bestaat binnen de beweging genoeg discussie. Gelukkig is de geschiedenis ervan iets eenduidiger. Want waar komt de hashtag #bodypositivity, die al jaren trending is op sociale media, nu eigenlijk vandaan? Zoals het een goede activist betaamt, deed ik mijn huiswerk naar de betekenis van de beweging waar ik al meer dan twee jaar deel van uitmaak. En wat bleek? De vrijheid om van ons lichaam te houden is een pak ouder dan het internet. Met plezier leid ik je doorheen deze tijdlijn van de geschiedenis van body positivity.

• 1850

  De oorsprong van de body positive beweging gaat verder terug dan de late jaren ’60. Al tijdens de eerste feministische golf, tussen 1850 en 1890, ontstond de Victorian Dress Reform. In een tijdperk waarin de wespentaille het dominerende schoonheidsideaal was, zagen heel wat Victoriaanse vrouwen zich genoodzaakt zich in te snoeren in veel te strakke korsetten. Toen al begonnen vrouwen, die het stilaan beu werden om bij gebrek aan zuurstof flauw en nog steeds niet in de smaak te vallen, te vechten voor hun rechten om gewoon een broek te mogen dragen.

• 1967

  Van fashion naar fat shaming. In de late jaren ’60 van de vorige eeuw gingen steeds meer stemmen op tegen de discriminatie van en het gebrek aan gelijke kansen voor dikke mensen. Een echte katalysator in dat debat was het opiniestuk More People Should Be Fat dat Lew Louderback in 1967 publiceerde in Saturday Evening Post. Wist de man veel dat hij op dat moment geschiedenis aan het schrijven was! Vijf maanden eerder organiseerde New Yorks radiopresentator Steve Post nog een ‘fat-in‘ in Central Park.

• 1969

  Twee jaar later zag de National Association to Advance Fat Acceptance (NAAFA) het levenslicht. Naar het voorbeeld van andere fat activists breekt NAAFA al decennialang een lans voor een andere kijk op dik-zijn en gezondheid: volgens hen hoeft dik-zijn niet automatisch een teken van een slechte gezondheid te zijn.

  In diezelfde strijd kreeg ook het model van Health At Every Size (HAES) stilaan vorm. Vergeet gewicht of BMI als een parameter voor gezondheid; wat als we nu eens zouden uitgaan van andere factoren, zoals bloeddruk of gezondheid? Binnen HAES staat een gezonde levensstijl voorop, ongeacht je omvang.

• 1996

  Met de oprichting van The Body Positive kreeg het kind eindelijk een naam. Een psychotherapeut en een ervaringsdeskundige op het vlak van eetstoornissen sloegen de handen in elkaar om lesmateriaal op de wereld los te laten. Het doel? Mensen leren hoe ze zich goed kunnen voelen in hun vel zónder ongezonde diëten.

• 2013

  De komst van sociale media verbreedde niet alleen het doelpubliek, maar ook de boodschap van de body positive beweging: van gelijke kansen voor dikke mensen, naar representatie voor álle mensen, ongeacht hun maat, leeftijd, ras, gender of beperking.

  Toen model Tess Holliday het Instagramaccount Eff Your Beauty Standards lanceerde als regelrechte aanklacht tegen het onrealistische ideaalbeeld van wat vrouwelijke schoonheid zou moeten zijn, kwam de body positive beweging op sociale media helemaal in een stroomversnelling terecht.

  De populariteit van de hashtag #bodypositivity sprong ook de reclamewereld in het oog. Kregen we daardoor meer diversiteit te zien in reclamecampagnes? Misschien wel. Maar zorgen de bedrijven achter die campagnes er ook voor dat we écht beter in ons vel zitten? Dat valt nog te betwijfelen.

• 2018

  De problemen zijn niet opgelost, ze zijn gewoon van gedaante veranderd. Journaliste Katrin Swartenbroux wist het mooi te verwoorden: “Terwijl we vroeger aan onszelf moesten werken omdat we cellulitis hadden, worden we nu beschimpt omdat we ons niet goed voelen over die cellulitis.”

  In datzelfde artikel wordt Swartenbroux bijgetreden door Sabine Peeters, die benadrukt dat grote merken de body positive beweging serieus hebben uitgehold. De diepgewortelde problemen die we hebben met ons lichaamsbeeld, zijn door het oppervlakkige imago van body positivity nagenoeg onbespreekbaar geworden, volgens Peeters.

• 2020

  Anno 2020 is het niet helemaal duidelijk waar de body positive beweging nu precies voor staat. De beweging bestaat niet langer uit dikke activisten die op de barricades kruipen om te ijveren voor gelijke kansen, maar uit een hoop individuen die focussen op zichzelf, en in hun zoektocht naar zelfliefde op de steun van een grote online community kunnen rekenen.

  Of zoals journaliste Marloes Leezer het samenvat: “De mensen die nu selfies kúnnen posten met captions waarin ze vertellen meer rust in hun lijf te hebben gevonden (wat ze absoluut verdienen!) hebben dat te danken aan de dikke mensen die hen voorgingen.”

Meer bijleren over body positivity?

• Waarom body positivity en body neutrality écht niet hetzelfde zijn
• Waarom body positivity geen obesitas promoot