Leestijd: 2 minuten

Wanneer je veertig uur per week achter een computerscherm zit, is er weinig dat zoveel deugd doet als met je handen in de aarde wroeten en nietszeggende zaden zien uitgroeien tot eetbare groenten. Mijn moestuin is dan ook de plek bij uitstek waar ik mijn hoofd helemaal leeg kan maken, en het is belachelijk hoe enthousiast ik word wanneer bloemen of planten beginnen uit te komen. Benieuwd naar wat mijn vader en ik allemaal aan het verbouwen zijn? Stap onze virtuele tuin dan maar eens binnen!

De zaaibak

Goed, het een ‘zaaibak’ noemen is misschien een beetje overdreven, maar binnen hebben we een schoteltje gewijd aan onze zaadjes. Afhankelijk van het seizoen en het zaadgoed kan je rechtstreeks in de volle grond aan de slag, maar groenten zoals tomaten of paprika’s worden graag binnen grootgebracht voor ze naar de serre verhuizen. Zaaibakjes heb ik zelf gevouwen van krantenpapier, omdat die zullen vergaan wanneer ze in de grond worden uitgezet. Water geven doe ik trouwens onderaan in het schoteltje, in plaats van rechtstreeks op de zaai- en stekgrond.

De serre

Zodra de kiemende plantjes in de zaaibak vier blaadjes hebben gegroeid, verpot ik ze en verhuis ik ze naar de serre. Die werd dit voorjaar serieus onder hand genomen. De eenjarige tomatenplant moest plaatsruimen voor de zaadjes die we binnen aan het opkweken waren, maar de meerjarige aardbeienplant wilde ik niet zomaar weggooien. De scheuten met gezonde wortels plantte ik gewoon opnieuw, en dat bleken er zoveel te zijn, dat ik er zelfs nog een vriendin plezier mee heb kunnen doen! Zo’n serre zoals wij hebben staan, kost algauw een paar honderd euro, maar je vindt kleinere exemplaren bij de vleet.

De groententuin

Wil dat dan zeggen dat we deze zomer alleen maar paprika’s, tomaten en aardbeien gaan eten? Niet als het van mijn handige Harry van een vader afhangt. Onze moestuin van een vierkante meter – je kent ze wel – moest plaatsmaken voor een zelfgemaakt exemplaar dat uit drie delen bestaat. In de groententuin bekomen de lente-uitjes van vorige jaar van de verhuis, terwijl de uien en sjalotten zich stilaan van hun mooiste kant laten zien. De radijsjes lijken het ook naar hun zin te hebben.

De kruidentuin

En om de maaltijden die we met die verse groenten zullen klaarmaken nóg meer smaak te geven, legden we naast de groententuin ook een kruidentuin aan. Ook de laurier, de tijm, de munt en de bieslook recupereerden we uit onze vorige moestuin, en die lijken opnieuw vertrokken te zijn. Omdat we leerden dat munt een serieuze wildgroeier is, verplantten we die in een plastic binnenpot die we zo in de potgrond staken. Wat we verder nog in de aanbieding hebben? Twee soorten (vooralsnog verlegen) peterselie, knoflook en enthousiaste tuinkers.

De bloementuin

Mag het naast praktisch ook gewoon een beetje mooi zijn? Uiteraard! Daarom timmerden we nog een derde stuk in elkaar, waar voorlopig de slaplantjes hun intrek hebben genomen. Zodra het ’s avonds warm genoeg bleef – of zoals mijn overgrootmoeder zou zeggen: zodra de IJsheiligen het land uit waren – strooiden we hier een bloemenmengeling die speciaal werd samengesteld om bijen en andere bestuivers aan te trekken. Voor ieder wat wils dus!